De laatste jaren zijn er allerlei modieuze ideeën het onderwijs binnen gekomen. Coöperatief Leren, Meervoudige Intelligentie, Mindmappen zijn zo van die voorbeelden. “Dat zal weer overwaaien,” denkt een groot deel van de collega’s. Want hypes gaan zo snel als dat ze komen.
Het verschil met deze manieren van onderwijs ten opzichte van traditioneel onderwijs zit hem in de gedachte erachter. Van oudsher is de leerkracht de alwetende en zijn de leerlingen de lege vaten die door hen met zinvolle kennis en vaardigheden worden gevuld.
Onder andere door de komst van internet en games is dit perspectief op onderwijs veranderd. Uiteraard blijft de leerkracht een professional die verstand heeft van zowel didactische als inhoudelijke zaken. Maar de rol verschuift meer en meer van kennisdealer naar kennisverdeler. Dan betekent niet alleen een andere manier van denken, maar ook een andere kennis en vaardigheden.
Mijn vroegere ICT-docent wist alles van Word. Hij leerde ons daarmee om te gaan volgens een min of meer vaststaande weg. Uiteindelijke wist iedereen min of meer evenveel of weinig.
Tegenwoordig geef je als leerkracht een opdracht, waarbij bv Powerpoint gebruikt moet worden zonder dat er veel (schoolse) ervaring bij de leerlingen is. De opdracht is qua inhoud niet te moeilijk en het accent ligt op de vorm. De leerkracht loopt rond en stuurt kinderen met gerichte vragen door naar kinderen die het antwoord daarop hebben. In 1 uur leren de leerlingen van en met elkaar veel meer dan ik klassikaal had kunnen bereiken. En spontaan zie je het geleerde in allerlei andere situaties terugkomen.
De eerste keer dat ik deze vorm gebruikte, wisten de kinderen aan het einde van de les meer van Powerpoint dan ik op dat moment. En ik voelde me daar prima bij. Als ik een vraag had, wist ik namelijk ook bij wie ik terecht kon.
Uit dit voorbeeld komt de gedachte achter deze nieuwerwetse “hypes” tevoorschijn. Leerlingen worden onderdeel van hun eigen leren en veel meer aangesproken op hun interne motivatie en kennis. Bovendien is er een sociaal emotionele component, waarvan het belang steeds meer duidelijk wordt.
In deze snel veranderende tijden is het niet meer het belangrijkste alles te weten, maar alles weten te vinden. Dat vraagt om andere vaardigheden en kennis van de leerkracht. Ben jij er al klaar voor?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten